Wellicht ken je iemand met een fotografisch geheugen. Dat moet toch wel erg makkelijk zijn bij je studie en andere zaken. Nooit meer zwoegen om schijnbaar onnodige feitjes in je geheugen te stampen. Ook nooit meer iets vergeten wat je partner belangrijk vindt, dat voorkomt een heleboel gedoe. Maar wat is nu precies een fotografisch geheugen, wat ook wel eidetisch geheugen wordt genoemd? Hoe werkt het, hoeveel mensen hebben het en wat is er verder over bekend?
Bekende voorbeelden van een fotografisch geheugen
Stephen Wiltshire
Stephen wordt ook wel de menselijke camera genoemd. Na een rondvlucht over een stad kan hij die compleet en tot in detail natekenen. Dat heeft hij inmiddels laten zien bij Rome en ook de miljoenenstad Singapore.
Mevrouw Stromeyer
De echtgenote van de bekende Charles Stromeyer geeft ook blijk van een zeer bijzonder geheugen. Zij kan gedichten in een voor haar onbekende taal compleet onthouden. Ook na meerdere jaren kan ze die woord voor woord citeren alsof ze een blad met de tekst voor zich heeft.
Kim Peek
Deze geleerde weet van 9.000 boeken die hij heeft gelezen zich iedere afzonderlijke pagina weer voor de geest halen. Hiervoor heeft hij 8 tot 12 seconden nodig. Het lezen gaat bij hem ook uitzonderlijk snel. Hij ‘leest’ elk boek door twee pagina’s tegelijk te bekijken, ieder met een ander oog.
Bestaat een fotografisch geheugen? Dit weten we erover
Experts menen dat minder dan 10% van de kinderen beschikt over een eidetisch geheugen. In vrijwel alle gevallen verdwijnt dat weer na korte tijd. Bij volwassenen is het zeer zeldzaam. De wetenschap spreekt dan ook liever over een zeer goed geheugen dan over een fotografisch geheugen. Het is niet bekend waarom bij jongeren iets voor lijkt te komen wat op een fotografisch geheugen lijkt.
De verklaring die daarvoor vaak wordt gegeven is dat kinderen in de jongere jaren informatie nog niet verbaal kunnen opslaan maar alleen visueel. Bij een aantal zou het dan mogelijk zijn om die beelden ‘terug’ te roepen waardoor er vele details bewaard blijven. Zodra er ook meer verbale informatie wordt opgeslagen, verdwijnt het ‘fotografische’ vermogen weer.
Er zijn overigens ook wetenschappers die twijfelen aan het bestaan van een fotografisch geheugen. Ze wijzen erop dat een fotografisch geheugen nooit is aangetoond en er ook geen serieus wetenschappelijk onderzoek heeft plaatsgevonden. De hierboven genoemde voorbeelden doen ze af als trucjes.
Er is verschil in geheugen
Misschien heeft die persoon in jouw omgeving wel een uitzonderlijk goed geheugen. De wetenschap is het er namelijk wel over eens dat er een groot verschil bestaat in geheugen. De een kan zich veel sneller en beter details herinneren dan een ander. Ook lijkt het aantal zaken dat iemand zich kan herinneren bij de een veel groter te zijn dan bij een ander. Hoe dat mogelijk is, kunnen experts niet verklaren. Er is immers nog zeer veel niet bekend over onze hersenen. Mocht een kennis of vriend beweren dat hij of zij over een fotografisch geheugen beschikt, dan kan jij deze nu teleurstellen. Wetenschappelijk gezien bestaat er geen definitie van een fotografisch geheugen. Ook is er geen erkende test waarmee je dat kan checken.
Is een zeer goed geheugen een zegen of een plaag?
Het lijkt pure luxe om te beschikken over een zeer goed geheugen. Studeren is een fluitje van een cent en jij weet het altijd beter als het gaat om zaken uit het verleden. Je mag het dus best een gave noemen al is het dan niet wetenschappelijk een fotografisch geheugen. Veel mensen die erover zeggen te beschikken hebben geen moeite met die gave. Een aantal klaagt er echter over dat hun hoofd altijd vol lijkt te zitten met een hoop nutteloze informatie. Zou jij graag een dergelijk geheugen hebben?
Bekijk ook:
Plaats een reactie