Geen producten in de winkelwagen.
De weerwolf. Een wezen wat sinds jaar en dag intrigeert én tegelijkertijd zorgt voor koude rillingen. Goed nieuws voor de fantasy liefhebbers onder ons, want klinische lycantropie bestaat écht! Een wat minder sexy naam voor deze imaginaire ziekte is “weerwolf syndroom”. Hoewel deze plat Nederlandse vertaling een stuk minder interessant klinkt, zijn de symptomen hetzelfde. Begint er bij jou ook wat te borrelen tijdens volle maan?
Weerwolf syndroom betekent dierlijke uiterlijke kenmerken
Je kunt last hebben van tijdelijke dierlijke symptomen, maar de klachten kunnen ook chronisch van aard zijn. Je plast dan bijvoorbeeld niet meer op het toilet, maar pist systematisch tegen de boom die zich in de tuin van de buren bevindt. Uiteraard met één been omhoog, de honden lusten er geen brood van.
Naast grapjes over wildplassen kent klinische lycantropie toch ook echt serieuze symptomen. Deze komen voort uit een psychiatrisch beeld. Mensen die last hebben van dit syndroom maken echte dierlijke geluiden. Ze grommen, krabben én voelen dat zowel hun vinger- als teennagels groeien en scherper worden. Dat dit een echt ziektebeeld is bewijzen de casus rapporten die vanaf 1850 zijn bijgehouden. Tot op de dag van vandaag zijn er 13 gevallen van klinische lycantropie gemeld.
Maar maak je de transformatie dan ook echt mee?
We denken nu natuurlijk gelijk aan Silver Bullet en het ooglapje van de dominee. Maar, we hebben een spraakmakend én waargebeurd verhaal voor je opgezocht, van een man die volgens hemzelf besmet zou zijn met het weerwolf syndroom.
Casus rapport 1852: Nancy, Frankrijk
We gaan terug naar het jaar 1852. Een man meldt zich vrijwillig bij een dierenasiel in de omgeving van Nancy in Frankrijk. Hij zette zijn overtuiging kracht bij door zijn lippen af te scheuren zodat medewerkers zijn wolventanden konden aanschouwen. De man werd opgesloten in een kennel, waarna ze hem rauw vlees voerde. Echter klaagde de man over de staat van het vlees. Deze was nog niet genoeg ontbonden.
Naast deze casus, bestaat er ook rapporten die aantonen dat mensen daadwerkelijk fysieke veranderingen hebben ondergaan. Van een verbrede borstkas tot aan misvormde voeten die in klauwen leken te veranderen. Het weerwolf syndroom leeft dus. Hetzij in onze psyche, hetzij in werkelijkheid. Grijp dus niet direct naar die zilveren kogels als je de buurman schichtig voorbij ziet lopen. Dat kan natuurlijk altijd nog als hij de bal van je zoontje wéér lek bijt.
Plaats een reactie