Weetjes over Myanmar, wat weet jij over dit land?

Myanmar is bijna dagelijks in het nieuws door de onrust in het land. Maar eigenlijk is het land een grote onbekende in Europa. Dat heeft ook te maken met de naamswijziging in de vorige eeuw. Lang werd de naam Birma gehandhaafd. Hieronder vind je een aantal weetjes over Myanmar en lees je meer over de achtergrond van dit land.

Weetjes over Myanmar

Hieronder een paar algemene weetjes over Myanmar.

• Myanmar ligt tussen India, China en Thailand.
• Er wonen ongeveer 57 miljoen mensen in het land.
• Van de bevolking leeft 1/3 deel onder de armoedegrens en er wordt geschat dat 10% van de burgers iedere dag moeite heeft om aan voldoende eten te komen.
• Myanmar staat op de 39^ste plaats in de lijst met grootste landen ter wereld met een oppervlakte van ruim 676.500 km2.
• De kustlijn van Myanmar is maar liefst 1.930 km lang.
• De hoofdstad Yangon heette eerst Rangoon.
• Bijna 90% van de bevolking van Myanmar is boeddhist.

Myanmar in de Tweede Wereldoorlog

In de Tweede Wereldoorlog was Myanmar een Britse kolonie, maar de Japanners verdreven de Britten. In eerste instantie steunden de inwoners van het land de nieuwe bezetters, maar al gauw bleek dat de verandering geen verbetering was en ontstonden er verzetsbewegingen. Die tijd zal ook herinnerd worden door de spoorlijn die de Japanners dwars door het land wilden aanleggen. Die was bedoeld om op termijn India binnen te vallen. Het werk moest worden gedaan door krijgsgevangen. Door de woeste natuur in Myanmar en de slechte behandeling van de dwangarbeiders stierven er tienduizenden die hoogstens een naamloos graf in de jungle kregen.

De bevrijding en de gevolgen daarvan

Nadat de Japanners waren verslagen was het duidelijk dat het land onafhankelijk zou worden. Dat gebeurde in 1947 met de eerste democratische verkiezingen. De winnaar van deze verkiezingen werd vermoord voordat hij aan zijn regeringsperiode kon beginnen. Dat was een begin van een lange periode van onrust. Er waren spanningen tussen de verschillende bevolkingsgroepen en veel corruptie in kringen van regering en ambtenarij. In 1962 pleegde het leger een staatsgreep onder aanvoering van communistische hoge officieren. Myanmar werd een eenpartijstaat. Een nieuw opgerichte socialistische partij werd die enig toegestane partij. In feite was dit slechts voor de buitenwereld, want de militaire top bepaalde alles wat er feitelijk in het land gebeurde. De grenzen werden gesloten en gedurende een lange periode was Myanmar vrijwel ontoegankelijk voor buitenlanders.

Conflict in Myanmar: korte periodes van opvlammende democratie

Het leger van Myanmar is met 600.000 manschappen het grootste in de regio na China. Het wordt echter niet zozeer gebruikt om de grenzen te bewaken maar om het volk te onderdrukken. Er zijn sinds 1962 meerdere malen opstanden geweest in het land die op een burgeroorlog leken uit te draaien. Daarbij vielen tienduizenden slachtoffers. Gedurende korte periodes leken militairen plaats te willen maken voor gekozen bestuurders. Maar dat liep tot op heden telkens uit op een nieuwe staatsgreep. Dat gebeurde ook in 2020. Na afloop van de verkiezingen, die niet naar de zin van de militaire top verliepen, nam het leger zoals al vaker de macht weer over. De politiek werd beschuldigd van corruptie en het leger voelde zich verplicht om daar een eind aan te maken. Er volgden protesten waarbij weer vele doden vielen. Het leger spreekt nu ook weer over een herstel van de democratie als de orde is hersteld.

Waar draait het om bij het conflict in Myanmar?

Zoals wel vaker in dergelijke landen gaat het om geld en macht. Myanmar heeft een aantal waardevolle grondstoffen, zoals robijnen, teak en aardgas. Deze worden geëxploiteerd door bedrijven die in handen zijn van de militaire top. De rijkdom van de hoge militairen is dan ook ongekend in een land dat zo arm is als Myanmar. Ook de lagere rangen in het leger en de politiemacht in het land hebben het economisch goed dankzij de inkomsten van de export waarvan niets terechtkomt bij het volk.

Leger en politie hebben zich daardoor tot een elite in het land gemaakt. In feite komen alleen familieleden van de huidige ordetroepen in aanmerking voor een functie daar. Hierdoor staat het leger ver van het ‘gewone’ volk en is trouw aan de hoge officieren die tenslotte voor de welvaart binnen deze groep zorgen. Een bijna onoplosbare situatie.