Het woord polyamorie geeft wellicht al een indicatie: poly staat voor veel en amor voor liefde. Maar voor de polyamorie zijn er ethische regels. Poly-amoristen staan open voor het gelijktijdig hebben van meer dan één liefdesrelatie waartoe ook seksualiteit behoort. Een voorwaarde is dat er goede communicatie is met alle partners en het ook in alle openheid gebeurt met medeweten en instemming van alle partners. Hoewel het geen vereiste is, wonen de partners meestal ook in één huis.
Vaak bestaat een polyamoreuze relatie uit een trio, maar ook grotere aantallen zijn mogelijk. Mannen of vrouwen die biseksueel zouden zich naar verluidt meer thuis voelen in een dergelijke relatie. Daar is echter beslist niet in alle gevallen sprake van. Polyamorie onderscheidt zich van polygaam, omdat er geen sprake hoeft te zijn van een huwelijk. Polyamorie is ook niet te vergelijken met swingen, omdat het vooral om de emotionele band draait en niet de seksuele handelingen.
Afwijking van de norm
In Nederland is bekend dat ongeveer 30.000 inwoners hebben gekozen voor een polyamoureuze relatie. Daarbij neemt men aan dat mensen dat in een aantal gevallen geheim houden, vooral als ze in de zorg of het onderwijs werkzaam zijn. In onze cultuur is monogamie de norm en daarom wordt het onderhouden van seksuele relaties met meerdere personen als taboe gezien.
De bekende Franse filosoof Alain de Botton ziet dat echter geheel anders. Volgens hem is een monogame relatie iets dat is bepaald door een geïdealiseerd beeld, dat is gevormd door boeken en films. De mens zou daardoor vergeefs op zoek gaan naar die ene perfecte relatie die eeuwig duurt en niet openstaan voor alternatieven. Schrijfster Simone van Saarloos is van mening dat polyamorie een goede keuze kan zijn voor wie zich niet thuis voelt in een monogame relatie. Tegenstanders van de polyamorie zien dit vooral als onvolwassen en onverantwoordelijk.
Kan je liefde delen?
Poly-amoristen stellen dat het mogelijk is om van meerdere partners op een gelijkwaardige wijze te houden, net zoals dat mogelijk is door ouders en kinderen. Vele anderen achten het delen van liefde echter niet mogelijk op die manier. Liefde is volgens hen niet veel anders dan een goed zoals bijvoorbeeld eten. Wat je aan de één geeft, neem je daardoor weg van de ander. Mensen zouden ook niet gemaakt zijn om te leven met meerdere partners. In dat soort relaties zullen er altijd personen zijn die worden achtergesteld of dat zo zullen voelen. Deelnemers aan een polyamoreuze relatie stellen daar tegenover dat in een monogame relatie de onderlinge verwachtingen veel te hoog zijn. Bovendien kunnen die zelden worden vervuld. Hierdoor zouden veel huwelijken mislukken. Een of meerdere extra partners binnen de relatie zou de druk verminderen.
Zijn polyamoureuze verhoudingen succesvoller?
Die vraag valt niet te beantwoorden, omdat er geen studies zijn gedaan naar dergelijke verhoudingen. Het is binnen de polyamorie ook moeilijker te beantwoorden wanneer er sprake is van een relatie. Als het succes van een relatie wordt afgemeten aan de langdurigheid daarvan staat nog open of monogamie beter functioneert dan polyamorie.
Plaats een reactie