Geen producten in de winkelwagen.
Als je in de middeleeuwen ziek werd of een operatie moest ondergaan dan moest je jezelf geestelijk maar goed voorbereiden. De medische wetenschap was nog niet zo goed ontwikkeld. Antibiotica bestond nog niet en een narcose onderging je door bewusteloos geslagen te worden of door je helemaal klem te zuipen totdat je van de wereld was. Hieronder lees je een aantal bizarre vormen van middeleeuwse geneeskunde.
Urine proeven voor een diagnose
Artsen en kwakzalvers maakten gebruik van een urinewiel. Een bord met flesjes urine in alle kleuren en smaken ( ja, smaken. Ze proefden de urine ook). Leek jouw urine op de urine op een flesje op het bord? Dan stond de diagnose er bij geschreven. Voilá, zo wisten ze wat je mankeerde.
Kwakzalvers werden schatrijk
Een kwakzalver zijn was in de middeleeuwen gouden handel. Als een kwakzalver het dorp binnen liep waren er altijd wel mensen die kiespijn, staar, een alcoholprobleem of aambeien hadden. En de kwakzalver had er altijd wel een middeltje voor, wat duur werd verkocht. Vaak bleven mensen met dezelfde klachten achter, of ze werden erger, maar dan was de nep arts al verdwenen.
Operaties gebeurden zonder verdoving
Anesthesie was in die tijd makkelijk uit te voeren. Voordat je werd geopereerd werd je eerst K.O geslagen, simpel. Een operatie gebeurde zonder verdoving, dus je mocht blij zijn als je tijdens de ingreep niet bij bewustzijn kwam. Amputaties waren eerder regel dan uitzondering. Hand eraf, wond dichtbranden en daarna met een fles brandewijn naar huis voor tegen de pijn. Ook gebroken botten sloegen ze gewoon weer recht, net zo makkelijk.
Magie was oorzaak en genezing
In de middeleeuwen geloofde men in magie, goede en slechte magie. Zo was men ervan overtuigd dat witte magie ervoor kon zorgen dat mensen genazen. De ‘tovenaars’ die deze magie gebruikten werden aanbeden en gevreesd. Maar deze tovenaars waren gewoon erg bekend met de helende werking van kruiden en de anatomie van het menselijke lichaam.
De kapper was ook tandarts en chirurg
De plaatselijke barbier knipte niet alleen haren en baarden. Hij voerde ook lichte operaties uit. Dit gebeurde met ongesteriliseerd apparatuur en zonder antibiotica, waardoor veel van deze operaties op de dood uitliepen. De kapper was ook tandarts! Voor een extra beloning wilde hij best even die kies trekken, geen probleem. Zo zie je maar, ziek worden in de middeleeuwen leidde vaak tot de dood. De levensverwachting was in die tijd dan ook niet erg hoog.
Plaats een reactie