Vrouwvriendelijkheid en vrijheid

Op 8 maart is het Internationale Vrouwendag. Een dag om stil te staan bij de rechten van vrouwen. De ongelijkheid tussen vrouwen en mannen. De positie van vrouwen in de maatschappij, met grote verschillen wereldwijd. Kortom, hoe vrouwvriendelijk is de wereld en hoe vrij zijn vrouwen eigenlijk.

Al jarenlang strijden vrouwen voor zelfbeschikking, individuele rechten en vrijheid. Vrijheid van vrouwen zou niet onderhandelbaar moeten zijn. Het moet er gewoon zijn.

Het ontstaan van Internationale Vrouwendag

Solidariteit en strijdbaarheid van vrouwen, dat is waar Internationale Vrouwendag voor staat. Elk jaar wordt de dag georganiseerd rondom een thema, voor 2020 is dat Vrijheid.

In 1911 wordt de allereerste viering van Vrouwendag internationaal gehouden.

In 1912 is de eerste Internationale Vrouwendag in Nederland, georganiseerd door de Sociaal-Democratische Vrouwenclubs.

In 1921 stelde het Internationale Vrouwensecretariaat voor om een vaste datum te kiezen voor de vrouwendag. Het werd 08 maart. Refererend aan de stakingen en demonstraties in Sint Petersburg (8-3-1917) en de staking van textielarbeiders in New York (8-3-1908).

Waarom is Internationale Vrouwendag nodig

Inmiddels leven we in 2020. Je zou je af kunnen vragen of zo'n dag nog echt nodig is. Het gaat toch stukken beter tegenwoordig? Of niet? Het antwoord is nee. Drie belangrijke redenen:

1. De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen neemt wereldwijd toe

De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen is de laatste jaren eerder toegenomen in plaats van afgenomen. Dit geldt ook voor Nederland: op de Global Gender Gap Index 2017 van het World Economic Forum is Nederland gezakt van plaats 16 in 2016 naar plaats 32. Het verschil wereldwijd is het grootst op het gebied van politieke invloed en economische participatie: vrouwen met een leidinggevende functie zijn helaas ver in de minderheid in het bedrijfsleven. Daarbij komt ook nog eens dat vrouwen die wel in een leidinggevende functie zitten, gemiddeld 8,35% minder salaris verdienen dan mannen in exact dezelfde functie.

2. Seksueel geweld tegen vrouwen neemt wereldwijd toe

Eén op de tien minderjarige meisjes heeft te maken gehad met seksueel geweld. En naar schatting heeft ten minste 35% van de vrouwen wereldwijd tegen haar wil seks gehad. Daar komt dan nog seksueel geweld binnen huiselijke sferen bij. Deze cijfers zijn niet meegeteld, in veel landen is het zelfs nog niet eens strafbaar. Zou je dit wel meetellen, dan heeft 70% van de vrouwen wereldwijd te maken gehad met seksueel geweld. Ook in Nederland neemt het seksueel geweld tegen vrouwen toe: naar schatting vindt er 24 keer per dag een verkrachting plaats.

3. Wereldwijd mogen 61 miljoen meisjes niet naar school

In veel landen kunnen meisjes na de basisschool niet verder gaan met leren, terwijl veel jongens wel een kans op vervolgeducatie hebben. Meisjes worden vaak uitgehuwelijkt, of worden gedwongen mee te helpen om voor het gezin te zorgen. Ook voor de meisjes die wel naar school kunnen is het niet makkelijk: ze worden, ook hier, vaak geconfronteerd met seksueel geweld.

Vrouwen in ons eigen land

Ook in Nederland is het nog niet zo best gesteld. Denk aan het bestrijden van huiselijk geweld, zwangerschapsdiscriminatie, gelijke beloning en het aantal vrouwen in de politiek en op topposities binnen het bedrijfsleven.

Zo zijn er vrouwen die geen contractverlenging krijgen omdat ze zwanger zijn. Of geen promotie maken, de lease-auto in moeten leveren of een slecht beoordeling krijgen. De werkgevers zitten simpelweg niet te wachten op vrouwen die zwanger zijn (zo blijkt ook uit de documentaire De Monitor 17-2-2020).

Tel daarbij op onderwerpen zoals: reclames die rolbevestigend zijn, anticonceptie waar nog steeds de vrouwen in het meeste geval verantwoordelijk voor zijn, het taboe op abortus, kostwinnerschap, ouderschapsverlof enzovoorts.

Zelfs binnen de politiek voeren mannen de boventoon, de meeste posten worden bekleed door; jawel mannen. Wanneer zullen we eens een vrouwelijke premier krijgen? En binnen de lokale politiek is er ook amper aandacht voor emancipatie. En dat is jammer want zij staan dicht bij de inwoners en zouden een belangrijke voorbeeldrol moeten hebben. Een Internationale Vrouwendag is dus nog steeds hard nodig, ook in ons eigen land.

Gelijke rechten mannen en vrouwen

Het goede nieuws is dat gendergelijkheid is opgenomen in de Duurzame Ontwikkelingsdoelen. In 2030 moeten vrouwen evenveel kansen krijgen als mannen, om mee te beslissen binnen de politiek, de economie en het openbare leven. Landen moeten specifiek beleid maken en wetten aannemen die vrouwen en meisjes gelijke rechten geven op alle gebieden. Ook moet er een einde komen aan al het geweld tegen vrouwen en meisjes zoals mensenhandel, seksuele uitbuiting, kindhuwelijken en vrouwenbesnijdenis (bron: Sustainable Development Goals).

En tot die tijd worden vrouwenrechten door vele organisaties op verschillende manieren onder de aandacht gebracht. Zo ook door kunstenaar Vahit Tuna, die in Istanbul met 440 paar schoenen op de gevel aandacht vraagt voor vrouwen die door hun eigen man zijn gedood.