Kan jij je voorstellen dat je in een land woont waar de overheid je voorschrijft hoeveel kinderen je maximaal mag hebben? In China was het vanaf 1979 verboden om meer dan een kind per gezin te nemen. Dat werd ook streng gehandhaafd en dat leidde tot trieste situaties. Inmiddels is dat veranderd, maar veel Chinezen twijfelen toch of zij meer kinderen willen. Omdat er maar zo weinig kinderen geboren worden, zijn Chinese tradities bij de geboorte heel belangrijk.
De tijd van de 1-kind politiek
Als binnen een gezin een tweede kind werd geboren, had zo’n nieuwe wereldburger geen enkel recht. Het kind mocht niet naar school en werd niet officieel erkend door de overheid. Om problemen te voorkomen werd een tweede kind vaak te vondeling gelegd zodat het hopelijk terecht zou komen bij een echtpaar dat geen kinderen kon krijgen. Door de 1-kind politiek werd de toename van de bevolking beperkt, al zorgde de snel stijgende levensverwachting ervoor dat het aantal Chinezen bleef toenemen. Vergrijzen werd een serieus probleem. In 2015 werd het toegestaan om weer twee kinderen te nemen. Dit jaar roept de overheid op om 3 kinderen per gezin na te streven.
Chinese tradities bij de geboorte van een baby
Wat zijn de Chinese tradities bij de geboorte van een baby eigenlijk? In een land waar de overheid zich direct bemoeit met het aantal kinderen, zal het duidelijk zijn dat de geboorte van een kind zeer bijzonder is. Dat blijkt ook uit de gewoonten die zijn ontstaan, vooral in de periode dat 1 kind het maximum was.
Bij de geboorte van een baby speelt de kleur rood een zeer belangrijke rol. Daarnaast is het gebruikelijke om gepersonaliseerde cadeaus te geven. De naam van de boreling wordt extreem zorgvuldig gekozen en overal op vermeld. Er worden vaak spulletjes voor het kind zelf gegeven die het op latere leeftijd pas zal gebruiken. Denk hierbij aan een leuke rugzak kind. De grootouders kregen in deze periode maximaal 1 kleinkind per 4 personen. Het was dan ook niet onlogisch dat zij hun uiterste best deden om duidelijk te maken hoeveel een baby voor hen betekende. Grote bedragen, gehuld in rood papier, waren beslist geen uitzondering.
Als de grootouders het zich konden permitteren gaven ze een geschenk in zilver of goud, bedoeld om eeuwig in de familie te blijven. Van de ouders werd verwacht dat deze iets terug zouden doen voor de goede gevers. Daarvoor waren er speciale kleine cadeautjes en zodra de moeder was hersteld volgde een grote feestmaaltijd. Ook hierbij werd voor de versieringen de kleur rood gebruikt. De Chinese tradities bij de geboorte van een baby verschillen dus danig met de Nederlandse tradities.
De huidige gezinssituatie in China
Hoewel het sinds 2015 weer is toegestaan om 2 kinderen per gezin te nemen, heeft dat niet meteen tot het door de overheid gewenste resultaat geleid. Gemiddeld hebben Chinese gezinnen nu 1.3 kinderen. Dat is vergelijkbaar met het cijfer van sterk vergrijzende landen als Japan en Italië. Het is daarom dat de communistische machthebbers in Beijing ervoor gekozen hebben om meer kinderen per gezin aan te moedigen. Maar China is ook behoorlijk veranderd de afgelopen decennia.
China was vroeger het land van de vele boeren en beperkt aantal arbeiders. Dat is compleet anders nu het land de ‘fabriek’ van de wereld is geworden China exporteert de producten over de gehele wereld en voor prijzen die erg laag zijn. Daarvoor zijn hele miljoenensteden uit de grond gestampt waarvan in het westen niemand de naam kent. De trek van het platteland naar de stad is enorm geweest. Dat heeft ook voor een ander leefpatroon gezorgd. In de stad zijn veel meer mogelijkheden voor vermaak. Het wonen in de stad is echter ook veel duurder dan op het platteland.
Het is mede om die reden dat veel gezinnen niet kiezen voor meerdere kinderen, maar eentje voldoende vinden. Experts verwachten dat op het platteland juist wel meer kinderen zullen worden geboren. Extra handen op een boerderij zijn immers altijd welkom. Maar juist daar zou er extra armoede en gebrek aan goede opleiding kunnen ontstaan.
Plaats een reactie