De vrijheid van het varen op de oceanen is iets wat op je bucketlist moet. Heerlijk onder de zon, de geur van de zee, de wind in je haren, wat wil je nog meer? De mensen in dit artikel deden het, en vaarden daarna het natte vagevuur in. Daar maakten ze kennis met dorst, honger, wanhoop en uitzichtloosheid. Deze schipbreukelingen overleefden de hel.
Jose salvador alvarenga
Jose Salvador Alvarenga had een normale werkdag voor de boeg. Een dagje vissen en dan weer naar huis, althans, dat was de bedoeling. Hij zou de eerstkomende dertien maanden geen land meer zien. Samen met zijn vismaatje Xiquel ging hij op een expeditie om haaien te vangen. De sterke wind blies hun uit koers en ze raakten verdwaald. Xiquel (18) overleed volgens Jose een paar weken later omdat hij niet in staat was om rauw vogelvlees te eten. Jose bleef een jaar ronddobberen. Hij dronk regenwater en schildpaddenbloed en at vis en vogels om in leven te blijven. Uiteindelijk spoelde hij aan op een afgelegen koraaleiland, waar hij werd gered.
Glenn Ey
Glenn Ey (44) heeft een ellendig reis achter de rug. Deze solozeiler heeft een week voor de kust van het Australische Sydney rondgedobberd voordat hij eindelijk werd gered. De ellende voor Glenn begon toen er een storm opkwam en de mast van zijn boot als een luciferhoutje afbrak. Hij probeerde met zijn voorraadje benzine de kust te bereiken, maar tevergeefs. Hij zond daarop een noodsignaal uit, maar hij bevond zich te ver van de kust waardoor het signaal niet werd opgepikt door de reddingsdiensten. Er werd een zoekactie op touw gezet waarbij commerciële toestellen die in de buurt vlogen werden verzocht om mee te zoeken naar Glenn. Air Canada piloot Andrew Robertson vloog laag over het water, de passagiers keken met verrekijkers, en met succes. Uiteindelijk werd de vermiste zeiler gespot en gered.
Wilbert van Haneghem
Wilbert van haneghem leed schipbreuk in Indonesië. Samen met zijn vriendin en 23 anderen besloten ze om een reisje te maken op een toeristenboot. Ze vaarden van Lombok naar Komodo, maar onderweg gaat het gruwelijk mis. De boot zinkt, maar er is maar één reddingssloep. Er is paniek, verschillende mensen proberen naar nabijgelegen vulkanische eilandjes te zwemmen. Wilbert drijft veertig uur in zee, zonder eten en drinken en de brandende zon op zijn hoofd. Hij denkt constant aan de dood, want buiten de honger, dorst en uitputting schuilt er ook nog een ander gevaar. De Indonesische wateren kent vele roofdieren, geen prettig idee als je aan het spartelen bent om te overleven. Hij schreef een boek over zijn ervaringen; ‘Schipbreuk in het paradijs’.
Plaats een reactie