Geen producten in de winkelwagen.
Afgelopen maanden stonden volop in het teken van het coronavirus waarbij we onszelf niet in de sociale kring konden begeven. Thuis werken, bijkletsen via FaceTime en gedag zeggen voor het raam. Het heeft veel nieuwe dingen meegebracht in ons dagelijks leven. Onze routine afspraken met vrienden, vriendinnen of familie zijn al even niet in het zicht. Maar is dit wel zo erg? En gaan we dit eigenlijk wel missen?
Sociaal contact
Deze weken zijn we vooral bezig geweest met het digitale gedeelte van ons sociale leven. We delen volop onze nieuwste aanwinsten op het balkon via Facebook en laten graag zien dat we sportief bezig zijn. We hebben immers toch niks beters te doen, maar wel tijd voor onszelf. Voor je vriend, maar ook om rust te vinden. In onze consumptiemaatschappij razen we maar door, soms zo door dat vele Nederlanders tegen een burn-out aanlopen. En nee, dat is zeker niet zo gek als je ziet hoe sommige bedrijven te werk gaan.
Langzaam weer oppakken
Nu de maatregelen langzaam versoepelen, het beter gaat in onze ziekenhuizen, zien we weer kansen om de straat op te gaan. Een extra wandeling met een vriendin en binnenkort met een wijntje op het terras. Binnen no-time zijn onze sociale afspraken weer volop in beeld, maar na zo'n 3 maanden geïsoleerd te hebben gezeten wordt dit wel even wennen. Afspreken met grote groepen kan binnenkort weer. Ben ik de enige die deze ‘niet-sociale' tijd gaat missen?
Hoe sta jij in deze situatie?
- Ik heb zin om mijn sociale leven weer op te pakken
- Ik vind het wel prima zo. Mijn ‘FOMO' is redelijk verdwenen
- Ik sta hier 50/50 in
Plaats een reactie